De leraar maakt het verschil.
De KNAW geeft aan dat wetenschappelijk onderzoek de cruciale rol van de leraar bij het rekenonderwijs bevestigt. Op het vlak van leerlingprestaties bestaan namelijk binnen een bepaalde rekendidactiek vaak grotere verschillen dan tussen de verschillende didactieken. De vakdidactische kennis van leraren bepaalt hun manier van onderwijzen en de resultaten van hun leerlingen.
De KNAW spreekt in dit kader haar zorg uit over de kwaliteit van de pabo’s: het niveau van de vooropleiding van de instromende studenten neemt af en het aantal contacturen voor rekenen is gemiddeld genomen laag.
Wat wil je als blijkt uit internationaal vergelijkend onderzoek, en PISA is daar een voorbeeld van, dat Nederland achterblijft bij de progressie die andere landen boeken. Nederland staat overigens niet alleen stil qua ontwikkeling en niveau van de rekenvaardigheid: “de prestaties op het gebied van bewerkingen (optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen) zijn sterk achteruitgegaan.”
Het onderzoek van de KNAW heeft zich, naast de rol van de docent en de kwaliteit van de PABO’s, ook beziggehouden met de vraag (of strijd) over de gewenste rekendidactiek. Het realistisch rekenen is al weer enige tijd onderwerp van discussie. Volgens de KNAW is nog zeer onduidelijk welke didactiek de betere is.
De commissie concludeert dat het bestudeerde materiaal niet leidt tot eenduidige resultaten over de verschillen in opbrengsten van traditionele en realistische methoden.
- Het opzetten van een onderzoeksprogrammalijn rekenen en taal om de komende jaren het empirisch onderzoek naar effectieve aanpakken in het onderwijs te versterken
- Het instellen van een programmeringscommissie voor allocatie van research-and-development-gelden
- De mogelijkheid verkennen van het laten uitvoeren van een analyse van rekenmethoden opdat scholen methoden beter met elkaar kunnen vergelijken.
(bron)