Buitengaats

Geen nadere aandacht in het curriculum, wel een kenniscentrum. Minister Plasterk heeft, samen met minister Rouvoet (Jeugd en Gezin) een voorstel gedaan voor een kenniscentrum dat kinderen en ouders moet helpen bij het verantwoord omgaan met nieuwe media. Inlclusief een mediakaart met een overzicht van acht thematische lijnen, gericht op tien verschillende doelgroepen.

Het is mij een raadsel waarom hetzelfde onderwerp niet beter in kerndoelen, eindtermen of competeties wordt verwoord als onderdeel van de verschillende curricula.  Plasterk gaf recentelijk, in een reactie op kamervragen, te kennen dat volgens hem de mediawijsheid voldoende geborgd is in onderwijsprogramma’s. Mediawijsheid zou inderdaad en prima onderdeel kunnen zijn van het onderdeel Burgerschap in het MBO. Maar ik zie dat niet snel vanzelf gebeuren.

Als het gaat om mediawijsheid is onderstaande overzicht over de jeugd van tegenwoordig in de vorm van filmpjes wel interessant. Het overicht bevat ook verwijzingen naar rapporten en wordt aangeboden door PBS (Public Broadcasting Service):

Jane Hart is voor velen bekend als de drijvende kracht achter het Centre for Learning & Performance Technologies. Als onafhankelijk adviseur schrijft ze regelmatig over de mogelijkheden van moderne technologie voor het onderwijs.

Een van haar laatste ‘projecten’ is 25 Tools:

a free, open access online professional development resource suitable for learning professionals in education, workplace learning or professional development who want to broaden their horizons and explore the widening e-learning space by focussing on 25 key free tools.

Voor een vertaling van de informatie en uitleg bij de tools kun je terecht bij de weblog van Frank Biesta: e-learning 2.0: 25 gratis tools.

Wat in dit geval bijzonder is aan dit initiatief van Hart, is dat ze zich stoort aan de beeldvorming rondom de Web 2.0 technologie. Deze ‘frustatie’ werd o.a. gevoed door een bericht van Michelle Martin. Dit bericht gaat in op de vraag waarom het onderwijs blijft ‘hangen in’ e-Learning 1.0.

Jane geeft in een reactie (Helping to move Workplace Learning to 2.0) op het bericht van Martin duidelijk aan wat volgens haar de boodschap aan het onderwijs zou moeten zijn:   

1. that e-learning is more than just the transmission of information and the management of completion of online modules
2. that free tools are just as valuable as commercial ones
3. that through a true understanding of social media tools, learning professionals can realise that student or employee “learning” is not totally out of their control, and that they can play an important role in promoting, faciliating and supporting it.

Reden genoeg voor haar om uit de vele rijtjes met tools er 25 te selecten. Maar daarmee ben je er niet. Rijtjes en opsommingen van Web 2.0 startups en mashups vind je overal in overvloed. Dus daarom heeft Jane tevens een Ning-community ingericht: 25tools.ning.com

where you can share your thoughts, experiences and resources as well as get help and advice from other members.

Een sterkere inzet van Web 2.0 in het onderwijs bereik je niet alleen door te informeren; je moet docenten op weg helpen met goede voorbeelden en waar mogelijk slimme ondersteuning.

Wanneer je als docent met iets nieuws aan de slag zou moeten. wil je ook weten hoeveel tijd het kost.

Nina Simon (Museum 2.0) heeft geprobeerd een inschatting te maken van de tijd die verschillende Web 2.0 tools vragen.

– “Got 1-5 person hours each week? Become a participant.
– If you have 5-10 hours per week, become a content provider.
– With 10-20 hours per week, become a community director.”

‘Kamer moet leraren raadplegen over mbo-vernieuwing’

(Novum) – De Tweede Kamer moet een enquête houden onder docenten in het mbo over de invoering van het competentiegericht leren. Dat bepleit de commissie-Dijsselbloem, die onderwijsvernieuwingen uit het verleden heeft onderzocht.

Dit bericht kwam ik vandaag op meerdere websites tegen. Maar daar word ik niet echt vrolijk van.

De uitkomsten van de enquête en de bijeenkomsten vormen een agenda met concrete punten. Minister Van der Hoeven neemt de thema’s mee in haar beleidsagenda.

In de war? Want onze minister heet toch Plasterk! Nee, dit tweede citaat is afkomstig van de de website Onderwijs aan het woord. Ongeveer twee jaar geleden deed Van der Hoeven een oproep aan docenten om hun stem te laten horen. Dat speelde in de tijd dat er veel ophef was over het (teveel aan) management in het onderwijs. Nooit meer iets gehoord over de uitkomsten van deze enquête!

Zoals ik eerder blogde is e-learning bij voorkeur interactief. Denk daarbij aan interactieve games die een gebruiker verschillende scenario’s bieden. Maar je kunt je voorstellen wat dat vergt aan creativiteit, tijd en geld om te ontwikkelen.

Is lineaire content dan helemaal niet geschikt? Of misschien geschikt te maken?

Cathy Moore heeft zich laten inspireren tot een presentatie die ideeën aanreikt om het klikken van de Next-button in een lineaire cursus interactiever te maken (PDF-versie).

| View | Upload your own

Nogmaals het snowflake-effect uitgelegd, maar nu door Erik Duval persoonlijk in de vorm van een video (PDF).

Steek geen energie in het (laten) heruitvinden van het wiel, maar gebruik of ontwikkel componenten die zich goed verbinden met een open infrastructuur.

Zijn video maakt deel uit van een serie video’s op de website WTR Trendrapport. De site is ontwikkeld door Surf (WTR):

Om het hoger onderwijs en onderzoek optimaal te bedienen, willen we graag uw mening horen over een aantal stellingen die gebaseerd zijn op het Trendrapport “ICT – fundament voor vernieuwing” van de Wetenschappelijk Technische Raad (WTR) van SURF.

Als bezoeker van de site wordt je opgeroepen op een viertal stellingen te reageren. Daarvoor bestaat de gelegenheid tot 1 mei 2008. De stellingen worden onder andere verluchtigd met meerdere videofragmenten. Naast het fragment met Erik Duval zijn er ook fragmenten te bekijken van:

Robert Jan Simons: student, maatschappij en technologie veranderen: wat betekent dit voor het onderwijs (PDF)

Wat zijn de prioriteiten volgens Simons:

• Communites of learners en andere sociale connectiviteit
• Flexibilisering en differentiatie
• Personalisering
• Visualisering en serious gaming
• Kwaliteits- en rendementsverbetering 
• Inclusie.

Martin Valcke: wat zijn de killer applicaties voor het onderwijs? (PDF)

Zijn analyse wijst op de noodzaak tot een integratie van beslissingen ten aanzien van ICT op het micro-, meso-, en macroniveau van het onderwijs. Door te weinig aandacht voor deze integratie zal het onderwijsgericht gebruik van ICT lastig inpasbaar blijven in het complexe samenspel van leren en instructieprocessen.

Karl Dittrich: diversiteit in docenten- en studentenpopulatie, de diversiteit van het onderwijsproces en het sociale karakter daarvan (PDF).

Zijn agenda kent (maar) vier punten:

• ICT is een krachtig en veelzijdig hulpmiddel dat kan bijdragen aan de verbetering van de kwaliteit van het onderwijs, maar het is geen panacee!
• Geef docenten meer vrijheid in de keuze van onderwijskundige en didactische methoden.
• Neem de toenemende diversiteit van de studenten als uitgangspunt.
• Besteed veel (meer) aandacht aan het testen van de effectiviteit van onderwijskundige methoden en technieken.

Er staan nog veel meer interessante publicaties die je echt zelf maar moet gaan bekijken. Maar vergeet vooral niet te reageren op de stellingen en je mening achter te laten!!

Het is maar net hoe je het benaderd. Volgens de auteurs van deze weblog  “Do not call it a blog” zou je het geen bloggen moeten noemen maar educational publishing. De powerpoint staat ergens eind mei (na presentatie tijdens de ACCS 2008) online; de podcast is er al. Wellicht vergroot dit de acceptatie bij met name docenten of het management.

This presentation will offer an alternative means of conceptualizing how university networks might approach supporting teaching and learning technologies by designing their online publishing systems around an RSS-rich aggregation system of open syndication, rather than closed repositories and Learning Management Systems (LMS) that seldom, if ever, allow or enable communication outside the walls of the course.

De presentatie richt zich vooral op de mogelijkheden van applicaties als WordPress (Multi-User) en Drupal.  Vanzelsprekend open source en helaas binnen het onderwijs amper bekend. 

… the immense possibilities open source web publishing tools like WordPress Multi-User and Drupal afford educational institutions for creating a wide-range of web-based content easily and attractively (een van de auteurs geeft een nadere toelichting op zijn blog)

De auteurs willen dus gewoon een lans breken voor een stuk software waar onderwijsinstellingen prima mee zouden kunnen werken.

Dat doet me direct denken aan Open Academic, een eveneens drupalbased omgeving waarvoor Bill Fitzgerald zich al lang sterk maakt. Open academic is volledig geconfigureerd voor een onderwijsomgeving. Makkelijker kan het niet: een soort “drupaled out of the box”.

OpenAcademic — supporting learners, teachers, and institutions.

Create an intranet. Blog. Podcast. Manage the school website, and all the club websites. Create a private workspace. Manage a class. Share files. Give students the tools to build portfolios that cross academic years and curricular disciplines. Support teacher professional development. Communicate with parents. Build a safe social networking environment within your school community.

OpenAcademic can do it.

Jawel en dat allemaal met één installatie!!

Kwam vandaag deze link naar een video op Teachers.tv tegen. De link zat in een bericht op de weblog van futurelab Flux. Volgens het bericht is het filmpje interessant voor iedere school die met ontwikkeling, innovatie of herontwerp bezig is. En welke school is dat niet?

Klik op het plaatje om de film te downloaden en af te spelen met de media player of ga zelf naar Teachers.tv

Via het bericht bij Flux kwam ik ook een tweede link tegen naar een website die ik tot vandaag niet kende iNet:

International Networking for Educational Transformation (iNet) is een internationaal netwerk van scholen, organisaties en individuele personen die zich inzetten voor verandering van het leren door vernieuwing.

Zeer interessant als je bijvoorbeeld een kijkje neemt bij het onderdeel Personalising learning.

By 2012, more than 90 percent of enterprises will use open source in direct or embedded forms,” predicts a Gartner report, The State of Open Source 2008

Nee, inderdaad niet stormenderhand. Maar 2012? Dat moet ik nog zien. En van de publieke sectoren dan vooral de zorg en de overheid. Het onderwijs zal wel volgen. O zo langzaam!

Kennisnet is gestart met het ontwikkelen van een kwaliteitssysteem voor digitaal leermateriaal. Om digitaal leermateriaal te toetsen, wordt er een handreiking ontwikkeld. Het uiteindelijke resultaat moet leiden tot een kwaliteitssysteem, waarbij het door TNO ontwikkelde model (rapport ‘Aspecten van een kwaliteitssysteem voor educatieve content’, TNO 2006) als uitgangspunt dient. Dit model bestaat uit drie elementen:

• de kwaliteit van het ontwikkelproces; 
• de kwaliteit van het product;
• gebruikerservaringen.

(Ict op school)

Een aantal van de belangrijkste uitgangsprincipes (ontleend aan de Becta Content Advisory Board) zijn volgens het TNO-rapport (pagina 14):

• gebaseerd op een goed design, adequaat en accuraat zijn vormgegeven en de juiste feedback geven aan de gebruikers;
• waarde toevoegen en einddoelen vaststellen;
• aantrekkelijk in het gebruik en echt interactief;
• veelomvattend, toegankelijk en adaptief reagerend op de antwoorden van de gebruikers;

Zo’n bericht en rapport trekken mijn aandacht. Steeds meer onderwijs aanbieden via de elektronische weg vraagt om passende kwaliteitscriteria. Andere berichten die mijn aandacht trekken zijn van onder andere Willem, Wilfred en Rino (en #2) en gaan over ELO-hits als graadmeter van studentensucces (= kwaliteit).

De kwaliteit van digitaal leermateriaal wordt voor een groot deel bepaald door de gebruiker ervan: de student. Modern onderwijs dient interactief en participatief te zijn. Het gaat dus om ‘user centered design’. De vraag die zich aandient is waardoor het gedrag van een student binnen de ELO wordt ‘gestuurd’ of ‘getriggered’. Wordt de gebruiker gewoon gevraagd om ergens te klikken (’embedded instruction’)? Kan hij ergens klikken om  uitleg te krijgen (’embedded support’)? Moet hij klikken om verder te kunnen naar een volgende onderdeel?

Via een omweggetje kwam ik kortgeleden een weblog op het spoor  van ene Cathy Moore. Zij heeft blijkbaar (als creative instructional designer) al enige jaren ervaring als ontwikkelaar van e-learning materiaal. Van haar hand is ook een instrument dat kan worden gebruikt om de kwaliteit van materiaal te bepalen: Graph your learners experience. Het gaat daarbij in het bijzonder olm de gebruikerservaring. De spreadsheets (zowel voor excel als open office) die ze heeft gemaakt, op basis van een model van Patrick Dunn. Dunn biedt trouwens op zijn site ook een aantal andere tools voor ontwikkelaars aan.

Het voorbehoud dat Moore maakt als het gaat om het klikgedrag (als graadmeter van interactiviteit) is het volgende:

Interactivity is defined as interaction that requires the learner to make a decision.
The following are not interactive:
– Click the Next button
– Watch a Flash presentation
– Click something that you’re told to click
The following are interactive:
– Roll over parts of a graphic to learn more about it
– Choose the best answer
– Experiment or otherwise interact in any way that puts you in control however briefly

Het gaat er dus om dat de gebruiker en niet de (slimme) software de beslissingen neemt. Interactiviteit die de gebruiker ook verschillende keuzemogelijkheden biedt. Dat laatste veronderstelt dat online materiaal niet alleen lineair is maar bovenal adaptief. En dat wederom betekent dat het ontwikkelen van interactief materiaal waarschijnlijk het nodige zal kosten.

Naast interactiviteit meet het model van Moore ook ‘story‘ en ‘learning challenge‘. Met die twee laatste elementen gaat het designproces al weer aardig in de richting van interactieve games.