Buitengaats

Werner Stangl legt in mijn ogen een onwaarschijnlijke productiviteit aan de dag. In dat opzicht doet hij mij denken aan Albert Benschop die de indrukwekkende sociosite heeft opgebouwd en nog steeds (met een beperkte club mensen) uitbouwt en actualiseert. Deze Werner Stangl heeft in zijn uitgebreide verzameling Arbeitsblaetter ook een plekje ingeruimd voor weblogs als instrument in het onderwijs: Lerntagebuecher und Weblogs als Werkzeuge fuer selbstorganisiertes Lernen. Hij kent de volgende functies toe aan leerdagboeken: Praesenzveranstaltung (de presentatie-functie), die wesentlichsten Inhalte der Lehrveranstaltung noch einmal zu vergegenwaertigen (reflectie-functie) und in eigenen Formulierungen ihre Auseinandersetzung damit zu dokumentieren (zelfbeoordelingsfunctie). Even de elders door anderen benoemde overige functies van een portfolio buiten beschouwing latend: in de kern gaat het m.i. bij zelforganiserend leren inderdaad om deze drie functies. De vragen die vervolgens gesteld kunnen worden: Woran werde ich inhaltlich noch weiterarbeiten: wann? wo? wie? Was moechte ich in den naechsten Tagen einmal anwenden? Was will ich noch nachholen, was noch klaeren? geven aan dat een portfolio ook een leerplanner (POP) is.

The KEEP toolkit is free for educators; it is designed to assist teachers and students in constructing online displays of what they are learning. “KEEP” stands for Knowledge, Exchange, Exhibition, and Presentation. The KEEP Toolkit is a set of web-based tools that help teachers, students and institutions quickly create compact and engaging knowledge representations on the Web.

Het is al weer langer geleden dat ik voor de laatste keer de KEEP toolkit heb bekeken. Het is (was?) een webbased en volledig op templates gebaseerd hulpmiddel voor leraren om online materiaal ook daadwerkelijk online te creëren. Opmerkzaam gemaakt door een post op de EduResources weblog viel me op dat de toolkit in een geheel nieuw jasje is gestoken en nu draait op plone. Ook de oude site is nog in de lucht. Daarnaast is ook de functionaliteit uitgebreid. Je wordt al snel nieuwsgierig door gebruikers die excited raken door de “capability to create snapshots to synthesize activities in a community” of features als: “share ideas for peer-review, assessment, and collective knowledge building.”. Ook de spotlight: Documenting student learning in outcomes-based education (wel een hele mond vol voor portfolio) bevestigt de indruk dat het Knowledge Media Lab niet heeft stilgezeten. Zo bezien is KEEP inmiddels meer dan een hulpmiddel om vrij traditionele html-based cursussen te ontwikkelen. De flash-tour maakt duidelijk dat de aan-de-hand benadering wel weer het nadeel heeft dat er altijd sprake is van een mate van voorgedefinieerde en voorgekookte uitkomsten. Wie daar geen moeite mee heeft of dit soort stroomlijning van de vormgeving op prijs stelt, zal ook makkelijk over de taalbarriere stappen en snel een account aanmaken.

Een presentatie van Stephen Downes over Learning Networks. In zijn presentatie gaat hij naast de kenmerken van Learning Networks ook in op de principes van de “theorie“van George Siemens, Volgens Downes biedt Siemens theorie de “Network Pedagogy”. Wat mij naast de pedagogische kant tevens interesseert is de praktisch, organisatorische kant.

Een aspect dat vooral terugkomt in het het OU-onderzoekstraject (een onderdeel van het LN4LD-programma) op weg naar “Self-organized Learning Networks for Lifelong Learning”. De zoektocht moet leiden tot een beschrijving van “well-thought-through integrated models” als fundament voor het organiseren van een “leven lang leren”.

Ik ben benieuwd of tenslotte de link met David Wiley’s “Online Self-Organizing Social Systems“ (“the OSOSS structure allows large numbers of individuals to self-organize in a highly decentralized manner in order to solve problems and accomplish other goals.”) gelegd kan worden.

Drawing on the experience of blogging pioneers and researchers from a variety of professional and community contexts, this book documents the growth of blogs online and provides a detailed scholarly analysis of successful and powerful blogging uses.

(…) offers a broad range of perspectives on current and emerging uses of blogs.
Een interessante en op het oog wetenschappelijk verantwoorde publicatie met bijdragen van gerenommeerde bloggers uit de blogosphere.

Leuk hoe soms ideeën en concepten heel toevallig op hun plaats vallen. Vandaag in verband met mijn werk net druk geweest met een verder uitdiepen van de ins en outs van backward design (dankzij een interessante presentatie van Joke Denekens van de Universiteit Antwerpen). Wat dan al snel leidt tot een zoektocht buiten het Nederlandse taalgebied naar de herkomst en de achterliggende ideeën.

Een belangrijke bron voor backward design is het boek Understanding by design van Grant Wiggins & Jay McTighe uit 1998. (`”Thus, in addition to knowing our end users well, as educators, we must also know the subject well enough to get beyond inert textbook and curriculum framework language to bring to life the important issues and people. Our designs must help the student see what is worth understanding, what needs further exploration and understanding from the activities and readings.) Wiggins en McTighe betogen dat curriculumontwerp begint met vast te stellen wat de leerdoelen zijn. Niet echt bijzonder. Maar ze gaan verder door te stellen dat aan het begin ook moet worden vastgesteld what is worthy of understanding. Dit veronderstelt dat onderwijs veel meer doet dan het doorgeven van waardevrije feitenkennis. (De nieuwe rol en toegevoegde waarde van onderwijs schuilt m.i. ook veel meer in de kwaliteit en kracht van het ontwerp en minder in de traditionele uitvoering.)

Dit vind ik leuk om te lezen want het spoort m.i. weer aardig met wat ik onlangs las in het rapport Van oude en nieuwe kennis van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Hierin wordt o.a. op een heldere wijze het kennisbegrip in historisch perspectief geplaatst.

En laat ik nu vanavond op de nieuwe connectivisme-site van George Siemens in zijn blog aldaar struikelen over een post waarin hij Microsoft beschuldigt van onbegrip voor de klant en dit gedrag doortrekt naar o.a. het onderwijs: I’m afraid many higher education institutions are also failing to recognize the changed learner. We are still delivering learning to learners that no longer exist based on a model that is no longer valid. Maar wat volgens mij nog belangrijker is in zijn betoog is dat hij opmerkt dat understanding niet kan worden verkregen door formeel leren of door het herhalen van bewezen oplossingen. M.a.w. ook hier blijkt m.i. dat een verbinding of nog beter een vervlechting van formeel en non-formeel leren aan het leren betekenis en daarmee zin geeft .