Buitengaats

Ze wil dat leerlingen die zonder diploma zijn gaan werken, later op een school toch een getuigschrift kunnen krijgen. Het getuigschrift beschrijft de vaardigheden die ze op het werk hebben geleerd. “Met het papier kunnen ze dan makkelijker elders een baan krijgen”, aldus Van der Hoeven.

Waarom zo rigide vasthouden aan papiertjes als diploma’s en getuigschriften? En moet het wel een onderwijsinstelling zijn die deze werkervaring valideert en zelfs certificeert. Welk referentiekader biedt hierbij voldoende houvast: de nieuwe competentiegerichte kwalificatiestructuur die uitgaat van brede competenties? Wat wordt de kleinste certificeerbare “werkervaringseenheid”? Hoeveel verschillende soorten getuigschriften ontstaan er op deze wijze en wat is de waarde ervan? Zijn ze onderling te vergelijken en is de informatie ook van belang bij de overstap naar een geheel andere beroepengroep of branche. Moeten onderwijsinstellingen deze papierwinkel vervolgens ook nog eens administreren en verantwoorden? Een portfolio, waar iedere Nederlandse burger een leven lang over beschikt (zoals het efolio voor alle inwoners van de staat Minnesota of zoals bij de demo van de stichting Kennisland en Kennisnet) biedt een uitstekende en bijdetijdse mogelijkheid om alle opgedane werkervaring vast te leggen, c.q. te beschrijven. En het is veel zinvoller om de werkgever het nodige toe te laten voegen aan het publieke CV-gedeelte van zo’n portfolio. Het streven om voortijdige schoolverlaters te stimuleren om op termijn via “wederkerend leren” alsnog een startkwalificatie te laten halen is in mijn ogen van een geheel andere orde. Maar met dit gemillimeter slaat Verhoeven de plank helemaal mis.

Steeds vaker en steeds meer worden informatie en diensten elektronisch ontsloten voor burger (“digital native” of niet) en bedrijfsleven. Zowel nationaal als internationaal (lopen communities met deze demarcaties in de pas?) zijn er recentelijk een tweetal bijgekomen. Voor het Nederlandse onderwijs is COLO aangewezen als National Reference Point:

(…) contactpunt voor iedereen die informatie zoekt over het beroepsonderwijs in Nederland en andere Europese landen.

Voor de “Europese burger” (onverlet de persoonlijke voorkeur bij het nakende referendum over de Europese grondwet) is er nu een portaal met:

informatie over uw rechten en kansen in de EU en haar interne markt en ook advies over de manier waarop u uw rechten in de praktijk kunt uitoefenen.

Wat ik node mis is de aandacht voor de vraagzijde. Wil ik mij ‘bekennen tot” dan zou ik toch graag beschikken over RSS-feeds. Of zoals Robert Scoble het uitdrukt:

You don’t have RSS feeds. That means I won’t be able to build a relationship with this site.

Helaas. Een gemiste kans!’

Na de mededeling van O, C en W dat er met ingang van 1 maart 2005 voor een periode van twee jaar een speciale directie “Leren en Werken” wordt ingesteld, nu het bericht dat de stichting Kennisland samen met Kennisnet een portaal heeft ontwikkeld voor iedere Nederlandse burger. Voorlopig nog slechts een demo maar Mark Rutte heeft toegezegd de portaal zo snel mogelijk te realiseren. De VET conference in Maastricht eind vorig jaar met de prioriteitsstelling voor een leven lang leren (een minpuntje voor het beroepsonderwijs), krijgt misschien al snel een praktisch vervolg. Maar de demo laat zien dat er van burgers een actieve houding/rol wordt verwacht. Wat is de rol van het onderwijs en het nieuwe leren als zaken als persoonlijke leertrajecten en leerrekeningen realiteit worden? (Zie ook het nationaal actieprogramma Een leven lang leren).

Een item op radio 1 en slechts marginale aandacht op het Internet. De internationale samenwerking om te komen tot een wereldomvattend satellietnetwerk wordt begroet met een lauw applausje van de genodigde bobo’s terwijl professionele actievoerders in Brussel alleen oog hebben voor Bush. We weten het in theorie en volgens onze “eigen” ruimtevaarder Andre Kuipers laat een blik vanuit de ruimte geen enkele twijfel. GEOSS, dit technologisch prachtige globale “systeem der systemen”, laat ons allemaal over pakweg 10 jaar zien wat Andre Kuipers al heeft gezien: dus over 10 jaar meten wat we nu eigenlijk al weten. Het milieu holt achteruit getuige ook de momenteel ronduit hoge temperatuur op Groenland en de kou aan de Cote d Azur. Waarom niet al dat geld en al die expertise gespendeerd aan milieubehoud om over 10 jaar te kunnen constateren dat we tijdig het licht hebben gezien.

Het feit dat mijn blog door Piere is ontdekt heeft meteen een voordeeltje opgeleverd. Een vrij soepele upgrade naar WordPress 1.5 leverde dus toch een onverwachte complicatie op: mijn rss feeds worden niet meer correct verwerkt. Ik heb geen idee waaraan het schort. De browser (Firefox maar ook IE) leest de URL probleemloos en geeft het xml-bestand correct weer. De feed reader is echter kieskeuriger en geeft inderdaad een 404 (Pierre bedankt voor het signaal). Vanavond dus toch maar weer even de oude versie van WordPress 1.2 hersteld.

Robert Scoble laat onmiskenbaar weten waar RSS-feeds minimaal op hun plaats zouden moeten zijn: op de marketingsite van een bedrijf.

Sorry, if you do a marketing site and you don’t have an RSS feed today you should be fired.

I’ll say it again. You should be fired if you do a marketing site without an RSS feed.

En er zijn ook al steeds meer bedrijven en marketing- en communicatiebureaus (hier, hier of hier) die de waarde van RSS-feeds (naast businessblogs en wiki’s: volgens Frankwatching de WWW-factor) voor marketingdoeleinden onderkennen.

Vanuit de overheid wordt aangedrongen op integratie van gehandicapte leerlingen in het regulier onderwijs, maar nu blijkt dat de toegankelijkheid van de nieuwe generatie lesmaterialen dat nog niet toelaat. De nieuwe generatie lesmaterialen, ook wel mixed media methode genoemd, omvat naast een studieboek steeds vaker ook een CD-Rom en een website. (bron)

Onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut uit 2001 liet al zien dat zo’n 10 procent van de totale studentenpopulatie in het Nederlandse hoger onderwijs belemmeringen ondervindt op grond van een of meer functionele beperkingen. De voortgaande digitalisering van leeromgevingen in het hoger onderwijs kon volgens het onderzoek kansen bieden om een verschuiving van drempels te bewerkstelligen. (bron) Dit boekje gaat over de toegankelijkheid van (hoger) onderwijs voor iedereen. Voor mensen zonder en mensen met een of meer vormen van een functionele beperking.

De droeve conclusie hier luidt: de mogelijkheden van technology enhanced learning worden niet optimaal gebruikt en werken schijnbaar contraproductief. In het MBO is het onderwerp ‘studie en handicap’ ook al jaren een aandachtspunt. Het blikveld is daarbij vanzelfsprekend ruimer dan facilitaire aspecten (toegankelijkheid van gebouwen, een lift of sanitaire voorzieningen) maar omvat ook aanpassingen en voorzieningen op het onderwijskundige vlak afhankelijk van de functionele beper king. Waar echter nog wel e.e.a. te verbeteren valt is de elektronische leeromgeving. Veel producenten hebben weinig of geen aandacht voor de toegankelijkheid van deze leeromgeving voor mensen met een functionele beperking. Een uitzondering is ATutor, een door de universiteit van Toronto ontwikkelde ELO. Toegankelijkheid (WCAG) was de aanleiding voor deze self-made ontwikkeling. Het principe van de toegankelijkheid wordt zelfs dusdanig trouw aangehangen dat eventuele afwijkingen van de ingeslagen weg op grond van eisen met betrekking tot leerstandaarden en uitwisselbaarheid niet worden gemaakt.

Bijna gelijktijdig met het verschijnen van de herziene versie van de IMS whitepaper over een service oriented architectuur voor onderwijs (volgens Wilbert Kraan van Cetis “… time has come to start building a service oriented approach to learning.) is er door OASIS-leden besloten tot de oprichting van een technical committee voor de ontwikkeling van een SOA-referentiemodel (SOA-RM). Is het onderwijs, waar men nog worstelt met de implementatie van (vrij traditionele) ELO’s, klaar voor web-services als basis voor de educatieve dienstverlening? En in hoeverre zijn de te verwachten ontwikkelkosten die bedrijven als Blackboard en WebCT voor de kiezen krijgen om deze componentbased-ontwikkeling te volgen een reden voor de klant om op termijn over te stappen op open source alternatieven?

“With so many comparable open source softwares emerging for course management, containing more varied features than WebCT, one has to wonder: how long can such costly proprietary products survive?

In the case of WebCT, the short answer to this is – possibly two years.” (Barbara Morningstar, Jeremy Schubert and Kristine Thibeault, International Review of Research in Open and Distance Learning, December, 2004)

Everything you always wanted to know about data about educational data, maintained in a Wiki, with an initial kernel of answers by a roll-call of experts in the field.

. Een nieuw initiatief van Cetis (Cetis metadatawiki) voor eenieder die zich bezighoudt met metadatering maar nog steeds vragen heeft dan wel behoefte heeft aan een overzichtelijke presentatie van “alles” wat met metadata te maken heeft. Zie voor andere, vergelijkbare bronnen:

• de Traveler’s Guide to the learning object landscape van het New Media Consortium
• Making Sense of Learning Specification & Standards: A Decision Maker’s Guide to Their Adoption van het Masie Center
• David Wileys online versie van The Instructional Use of Learning Objects
• de metadata rubriek van Reusability-org

Zowel D’arcy Norman als Scott Leslie maken melding van het nieuwe “Dublin Core DC-Education Application Profile”. Volgens Norman, die verwijst naar de wiki van de Dublin Core groep: “it looks more like IEEE LOM Lite than Dublin Core ++”. Leslie toont zich verheugd over de toevoeging van het opleidingsniveau.

“Clearly an improvement over straight ahead Dublin Core in adding things like ‘Education Level”

Maar volgens Norman is dat niet helemaal juist want deze descriptor is al langere tijd een onderdeel van de DC.

Looks like these elements have been in Dublin Core for some time now- the educationLevel element was added in 2002, for instance… Its not part of the core set of elements, so may have been overlooked by many (including myself).